Jak zrobić z czytelnika idiotę za jedyne osiem złotych, czyli magazyn "Shape"

Zbierało mi się od dawna, żeby napisać kilka słów krytyki pod adresem tego pisma. Ale po zakupieniu najnowszego numeru nie mam żadnych wątpliwości, że nadszedł ten moment. Stopień mojej irytacji podczas czytania najnowszego numeru magazynu był dość spory. Widać, słychać i czuć, że numer był robiony "na szybko". O mniejszych wpadkach napiszę później, ale zacznę od czegoś bardziej niepokojącego. 

Jedna wielka reklama.

Shape chyba postawiło na politykę szczucia odbiorcy promocją, lokowaniem produktów i pokazywaniem, co kupić trzeba. Napastują, ile wlezie. A my to kupujemy. W tym numerze postanowili  "sprytnie" zakamuflować reklamę, która nie różni się wizualnie od innych artykułów. Aż dwie strony zostały poświęcone na coś takiego. Czytam, czytam, czytam i po jakimś czasie już wiem, że przegapiłam nierzucający się w oczy nagłówek "promocja". 

Nie myślcie jednak, że przez coś takiego zabrakło regularnych reklam. Co to, to nie! 

Redakcja magazynu zapomina chyba o jednej zasadzie, która także w branży reklamowej się sprawdza: co za dużo to niezdrowo. 

Ja rozumiem, że pismo utrzymuje się z takiej działalności. Ale ile można temu odbiorcy władować na głowę w cieniutkim objętościowo pisemku? Na mnie takie zabiegi działają ogłupiająco.

Ale hitem antyprzykładu i tak jest to zdjęcie, które pojawiło się na fanpejdżu, gdzie Ewa Farna siedzi z doklejoną w photoshopie butelką pewnego środka na odchudzanie. Całość wizualnie jest absolutnie niestrawna. Niestety, nikogo jak widać to nie obchodzi. 

"Hurra" i "Hu hu ha" to moje faworyty tego numeru. Czy ta gazeta jest adresowana do przedszkolaków, żeby umieszczać takie nagłówki? Gazeta o zdrowym trybie życie nie jest kierowana do osób pozbawionych mózgu, a mam wrażenie, że w taki sposób traktują czytelników wydawcy pisma.

I przepisy, czyli jak ugotować danie z brokułów bez brokułów.

Zauważyłam również, że na fanpejdżu pojawiły się głosy na temat opóźnionej prenumeraty. Egzemplarze pojawiają się w skrzynkach pocztowych czytelniczek długo po premierze w kioskach. Osoby, które pisały na ten temat na ich tablicy nie doczekały się żadnej odpowiedzi. 

Wszystko to sprawia, że przestaję kupować to pismo. Będę podczytywać je w bibliotece, bo nie mam zamiaru wydawać pieniędzy na reklamę. Bo cukru w cukrze, czyli tego, o czym w "Shape" chciałabym czytać, jest coraz mniej. Nie warto.