Irene Sabatini "Chłopiec z sąsiedztwa"

Nie sposób przejść obojętnie obok powieści, w której dzieje się tak wiele. Irene Sabatini w „Chłopcu z sąsiedztwa” połączyła kilka różnych płaszczyzn,które uczyniły z lektury niezwykle emocjonującą wędrówkę przez nieznaną mi kulturę oraz historię.
Wątek miłosny dodawał momentami pikanterii,która z czasem została zmieniona w łagodność towarzyszącą macierzyństwu.

Główna bohaterka,którą poznajemy jako nastoletniego podlotka, podkochuje się w tytułowym chłopaku z sąsiedztwa. Bynajmniej, uroku w mniemaniu opinii publicznej Zimbabwe nie dodaje mu fakt,że spalił własną matkę.Ludzie i tak wiedzą swoje,więc pomimo uniewinnienia, wyrok zapadł na długie lata, naznaczając Iana.
Dla Lindiwe, jest on w pewien sposób zakazany, a co za tym idzie, bardziej intrygujący.Okaże się nie tylko młodzieńczą fascynacją,ale towarzyszem,który przebrnie z nią przez niejeden życiowy meander.
Odniosłam wrażenie, że autorka w wielu momentach bawi się z czytelnikiem.
Pokazuje jakąś historię, żeby zaraz odwrócić medal i ukazać jego drugą,odmienną stronę.Wzbudziło to we mnie ogromną ciekawość,po kilku takich literackich chwytach, nie mogłam się doczekać jaka intryga okaże się następną.

Pomysłów w tej kwestii jej nie zabrakło,podobnie jak dobrego warsztatu.Napisana prostym, ale ciekawym językiem,zdobyła moją uwagę już od pierwszych stron.Zaangażowanie polityczne, w jakie poniekąd uwikłani są obywatele państwa,które właśnie zmienia bieg swojej historii było niezwykle wyrazistym tłem dla wątków obyczajowych. Każda miłość wydawałaby się bardziej namiętna gdy nie wiesz,co spotka twoich najbliższych.Lindiwe była postacią początkowo dość mało wyrazistą, ale na kartach powieści zamieniła się w kobietę, która swoją postawą potrafi być dorodnym kamieniem,tworzącym rodzinę silną jak mur,nie do pokonania.Choć życie w takich warunkach nie było łatwe to odnalazłam w powieści wątki, w których niczym małe światełko,tliła się nadzieja.Dla następnego pokolenia, które będzie posiadało więcej i którego los będzie wyglądał zgoła odmiennie.

Wiążę duże nadzieję z tą autorką, bo wyrazistość „Chłopca z sąsiedztwa” z pewnością zapadnie mi w pamięć.Wątki polityczno-wojenne przypominały w książce tykającą bombę zegarową, która w każdej chwili może wybuchnąć.Bardzo podoba mi się zaangażowanie, jakie wyczuwa się w powieści.Opowiem wam moją historię, historię mojego kraju.I Irene Sabatini opowiada, opowiada, a ja czytam z zapartym tchem… Mam nadzieję,że pierwszy, ale nieostatni raz. 

Za egzemplarz recenzencki dziękuję wydawnictwu Świat Książki

Przerwa w prowadzeniu bloga była spowodowana brakiem internetu. Od 27 września jestem we Wrocławiu i dopiero od godziny mam internet! Skandaliczne. Już Was nie będę zaniedbywać, obiecuję :) Pozdrawiam ciepło