"Pałac Północy", Carloz Ruiz Zafón+Noc w bydgoskiej Bibliotece

Prawdopodobnie kiedyś nadejdzie taki dzień, w którym stwierdzę, że Zafón swoją książką mnie zawiódł.

Po przeczytaniu "Pałacu Północy" pragnę z nieukrywaną ulgą donieść że... to nie ten dzień! :)

Powiedzmy sobie prawdę, uwielbiamy Zafóna. Podbił nasze serca, wielokrotnie swoimi tytułami zawojował listy najlepiej sprzedających się książek.

Kwiecistość języka, wybitna umiejętność tworzenia i dawkowania czytelnikowi napięcia, ciekawa, oryginalna fabuła oraz fakt, że to ten typ książki, w której po prostu z łatwością można się zatracić.

To skrócona lista zalet twórczości tego hiszpańskiego pisarza i cieszy mnie fakt, że po raz kolejny miałam okazję, poczuć je na własnej, czytelniczej skórze.

Tym razem nasz hiszpański czarodziej zabiera nas do Indii, a konkretniej do Kalkuty.

Tam poznajemy grupkę przyjaciół z sierocińca St.Patrick's, którzy chcąc odreagować swoją samotność, założyli stowarzyszenie. Ich siedzibą jest tytułowy Pałac Północy, który, mimo poetyckiej nazwy, jest sypiącą się ruderą, a nadany mu majestatyczny tytuł, wynika tylko i wyłącznie z ogromnego sentymentu, jakim darzą to miejsce członkowie stowarzyszenia. 

Jednym z nich jest Ben, o którego tajemniczej historii pojawienia się w domu dziecka dowiadujemy się już od pierwszych stron powieści. 

W dniu, w którym kończy szesnaście lat i według prawa staje się osobą dorosłą, która opuszcza placówkę, poznaje dziewczynę.

Historia, którą opowie Sheere, będzie nieprawdopodobna do takiego stopnia, że przyjaciele bez wahania przyjmą ją do swojego zamkniętego grona i zrobią wszystko, aby stopniowo rozwiązać tę niezwykłą i mroczną łamigłówkę.

Ujawnianie większej ilości treści byłoby po prostu zbrodnią, pragnę zostawić każdemu, kto nie czytał tej książki, 100% przyjemności z lektury, więc mogę jedynie do niej Was gorąco zachęcić.

Książkę czyta się rewelacyjnie i widać po niej, że Zafón to perfekcjonalista. Idealnie rozpisuje osobowości bohaterów, nawet tych drugoplanowych, dba o jakże ważne szczegóły, jak poczucie humoru w dialogach czy pojawiające się od czasu do czasu zdania o metaforycznym, sentymentalnym charakterze. Trzyma w napięciu, budzi wyobraźnię, powoduje skoki adrenaliny. Coś wspaniałego!

Dziękuję wydawnictwu Muza za możliwość zrecenzowania książki.

***

Miło mi poinformować o wydarzeniu, którego absolutnie nie mogę się doczekać!

W ten piątek, w Wojewódzkiej i Miejskiej Bibliotece Publicznej w Bydgoszczy(o której wspominałam przy okazji spotkania z Szymonem Hołownią) odbędzie się impreza, na której nie może zabraknąć takiego mola książkowego jak ja. :)

Nocne spotkanie z książką i kulturą, a do tego możliwość darmowego założenia karty czy anulowania naliczonej kary to w telegraficznym skrócie zapowiedź piątkowej uczty.

Dodam tylko, że poprzedza ona Noc Muzeów, więc ten weekend będzie na baaardzo wysokim i kulturalnym poziomie, nie mogę się doczekać! Komu po drodze, niech wpadnie do Bydgoszczy. 

Wszelkie szczegóły na stronie wydarzenia.