Marek Hłasko, "Opowiadania"

- Na takiej laleczce Michałowski w zeszłym roku całą orkiestrę złapał.

- Z syfuniem?

-Z szankrem syberyjskim.

- Stój - szeptała Agnieszka.- Stój, stój...

- Takie ciało to majątek.

-Takie nogi to wyjątek.

- Jak ci na imię, moje dziecko?

- Spermensita.

Bardzo rzadko zdarza się tak, że lektura szkolna mnie pozytywnie zaskoczy i zainteresuje. 

Na palcach u jednej ręki mogę policzyć przypadki, kiedy tak było, i do nich niewątpliwie zaliczę "Opowiadania", autorstwa Marka Hłasko.

Warto je przeczytać, dlatego, że ich lektura nie zajmie nam zbyt wiele czasu, a z całą pewnością pokaże nam coś zupełnie innego.

Większość z nich pochodzi z lat połowy lat pięćdziesiątych, przedstawia ówczesną, polską rzeczywistość.

Zaryzykuję stwierdzenie, że ktoś, kto czyta te opowiadania i o epoce komunizmu dowiaduje się już tylko z opowieści czy źródeł historycznych, może czuć lęk.

Bo to właśnie nim przesyceni są bohaterowie, których spotykamy w opowiadaniach.

Brud. Nie, to chyba eufemizm. Syf. Tak, syf, nazywajmy rzeczy po imieniu.

 Brak perspektyw, tak upiorny i przytłaczający, że aż wbija się pod skórę.

Alkohol, a właściwie wieczne pijaństwo, przedstawianie gdzieś w bramach, na ulicach....

I seksualność. Taka trochę zwierzęca. 

"Życie jest małe.Koniec końców wszyscy się spotykamy w łóżku."

Mam wrażenie, że (niestety) wiele z rzeczy, o których pisał Marek, zostało gdzieś w naszym społeczeństwie.

Mam na myśli różne przywary, które często są tłumaczone epoką komunizmu, ale tak naprawdę uderzyły mnie one dopiero teraz, kiedy czytając niektóre fragmenty, wydawały mi się po prostu znajome, aktualne.

To brzmi strasznie, ale niestety, tak właśnie jest.

Najbardziej ze wszystkich przypadło mi do gustu opowiadanie pt. "Robotnicy". 

Hłasko buduje postać grupy robotników jako twardzieli, którzy przeżyją wszystko, każde, nawet najgorsze warunki, a potem pokazuje, jaką ogromną wrażliwość i przywiązanie posiadają.

Jak łatwo się domyśleć, publikacja twórczości Marka Hłasko nie była mile widziana w naszym kraju. Dobre dwadzieścia lat nie był on wydawany.

Prywatnie był ogromnym indywidualistą, wyróżniał się z tłumu swoim oryginalnym stylem inspirowanym postacią  Humphreya Bogarta.

Na jego nagrobku widnieje napis "Żył krótko, a wszyscy byli odwróceni."