Woody Allen "Czysta anarchia"

Tak ja wielbię Allena jako widz tak teksty mistrza omijałam szerokim łukiem. Sparzyłam się zbyt szybko, duży błąd z mojej strony. Po przeczytaniu "Czystej anarchii" zrozumiałam, że wiele straciłam. 

W ostatnich latach jego filmy znacznie się zmieniły. Oczywiście, artysta się zmienia, ale w najnowszych produkcjach brakuje mi jego charakterystycznego spojrzenia na świat przez okulary cynika. W "Czystej anarchii" odnalazłam dawnego Allena, znanego mi ze starszych filmów. Teksty ukazujące się jako zbiory pochodzą z "New Yorkera", do którego pisze reżyser. W końcu nie istnieje nikt bardziej "nowojorski" od Niego samego! ;)

To, jak traktuje on język jest momentami niesamowite.  Tłumacz musiał się sporo namęczyć, bo Allenowski styl pisania przypomina czasami strzelanie z karabinu maszynowego załadowanego ironią, humorem i inteligencją. Z przymrużeniem oka patrzy na sytuacje życia codziennego ("Nianiu nasza najdroższa") , imaginuje absurdalne sceny ("Wymarsz na Parnas") . Jeśli ktoś lubi jego abstrakcyjne poczucie humoru, z pewnością przypadnie mu do gustu Allen w formie pisanej. Choć to wyższa szkoła czytelniczej jazdy to warto, absurd ma zdolności do poprawiania humoru. 

Trzeba jednak pamiętać, że teksty Allena odnoszą się do kultury amerykańskiej, która może być dla europejskiego czytelnika odrobinę niezrozumiała. Popełniłam ten błąd i nie zajrzałam na koniec książki, gdzie znajdują się objaśnienia terminów nad którymi się głowiłam podczas lektury.  Tłumacz, jak przyznał, nie chciał psuć czytelnikowi przyjemności i zasypywać przypisami. 
Przypadł mi do gustu ten zdrowy dystans, jaki posiada Allen do swojego narodu. Pokazuje ich wady, słabości poprzez śmiech. Wolę sobie nawet nie wyobrażać, co działoby się u nas, jakby jakiś rodzimy autor znany tak jak Allen (życzę tego każdemu polskiemu twórcy), śmiał się w swoich dziełach z Polaków. Tego właśnie nam brakuje.

Muszę przyznać, że w zbiorze nie pojawił się ani jeden tekst, który by mnie nie rozbawił. Wszystkie mi się podobały, czytałam z niesłabnącą ciekawością. Jestem pod ogromnym wrażeniem oryginalnego stylu oraz niezliczonej ilości pomysłów autora. Pozostaje dla mnie niekwestionowanym mistrzem przedstawiania współczesnego człowieka w krzywym zwierciadle.

Źródło zdjęcia:

2